Eerste Grand Prix zegge voor Brett Wilkinson/Joe Millard

62^e Rudersberger MotoCross, een absolute klassieker op de wedstrijdkalender;
Spectaculaire kwalificatie races gewonnen door Wilkinson en Hermans als voorafje;
Michael Hodges/Ryan Henderson zijn de koningen van het starts;
Eerste GP zegge voor Brett Wilkinson/Joe Millard;
Marvin Vanluchene/Glenn Janssen met de rode #1 naar de finale in Italië.

De vorige wedstrijd voor het Wereldkampioenschap 2024 was op 20&21 juli in Duitsland op de “Sattel” in Strassbessenbach. Na een pauze van bijna twee maanden ging het WK verder met de negende wedstrijd van het seizoen, weer in Duitsland nu bij de MSC Wieslauftal in Rudersberg. Een “must do” race voor de fans. Centraal in Europa en een club die met Racing, Action en Mega Party een compleet festival vanaf vrijdagmiddag tot zondagavond biedt. Reden voor veel teams en hun aanhang om naar Rudersberg te komen wat resulteerde in 50 aanmeldingen voor deze Grand Prix waarvan er dan uiteindelijk daadwerkelijk 39 teams in Rudersberg present waren. Dat laatste is dan weer een kleine tegenvaller, evenals het weer droog maar koud. Ondanks de regen in de dagen voorafgaand aan het evenement lag de baan er in het weekend goed bij, water en Rudersberg gaan niet zo goed samen maar gelukkig pakte dat goed uit.

Het WK 2024 gaat in zijn finale met nog slechts vier manches te gaan, twee in Rudersberg en de slotrace in La Colla (Imperia) in Italië. Marvin Vanluchene/Glenn Janssens leiden, misschien zelfs wat onverwacht vanwege de ongelukkige start van het seizoen voor de regerend wereldkampioen, comfortabel met 354 punten, 40 punten voorsprong op de Letse broers Daniels en Bruno Lielbardis. Vanluchene hoefde niet persé te winnen, Lielbardis wel en die moest hopen op een slecht resultaat van de Belg. Dat slechte resultaat kwam niet maar de Letten wonnen wel punten op Vanluchene/Janssens. Voor het eindpodium was het nog steeds spannend met Kilian en Evan Prunier derde met 294 punten en Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart vierde met 281 punten. Hermans/V.d. Bogaart hadden de “vakantie-periode” gebruikt om te wisselen van AMS 4-tact naar een MEGA 2-tacs in de hoop daarmee betere kansen te hebben op het heroveren van plaats drie in de eindstand. Zo’n technische wissel maakten ook Brett Wilkinson/Joe Millard die AMS bedankten en overgingen naar een Ppower Husqvarna waarmee dit duo wel de 4-tact trouw bleef. Zuur voor AMS die daarmee twee topteams zag vertrekken. Niet erbij de Nederlander Ijen Kops/Tayim Kaethoven, het duo ging in de week voor deze GP tijdens een ONK race in het Nederlandse Halle onderuit in de start waarbij rijder Kops zich weer blesseerde. Kops gaat dit jaar van blessure naar blessure en komt zo niet aan rijden toe. Met een weekje pauze hoopte het duo er in Italië weer bij te zijn. Bakkenist Kaethoven werd door Daniël Willemsen gevraagd en stond bij de 10-voudig wereld kampioen in de bak.

Zaterdag

De baan lag er op zaterdag nog wat nat bij wat het ’s morgens wat lastig maakte voor de teams. In de vrije training lag er eigenlijk één goede lijn, later op de dag werd het steeds beter, gingen de tijden naar beneden en werd het ook mogelijk de grote SM Küchenstudio Rudersberg tafelberg te springen.

Vrije training
De vrije training werd door de meeste teams alleen gebruikt om de baan goed te leren kennen voor zover dat nog nodig was sinds de GP zijspannen hier jaar in jaar uit rijden. De baan was wat te nat voor direct snelle ronden. Dat bleek ook wel uit de tijden. In groep A liet Prunier zien zin te hebben in dit weekend. Tweede tijd was toch wel wat verrassend voor Adrian Peter voor Brett Wilkinson, Gert van Werven en Gert Gordejev die in Jens Vincent een vervangende bakkenist gevonden had. In de B groep was de volgorde bovenaan de lijst Lielbardis voor Sanders, Weiss, Prümmer en van Daele.

Nog een wat natte boel tijdens de vrije trainingen (Foto:SBRMX-Bert van der Sluis)

Pre-kwalificatie
Met het opdrogen van de baan konden de zijspannen sneller rond komen en gingen de tijden naar beneden. De pre-kwalificatie op tijd is belangrijk voor een goede startpositie in de latere kwalificatiewedstrijden. In groep A waren de Franse broers Prunier opnieuw het snelst voor Vanluchene en de broers Leferink met een keurige derde tijd. Wilkinson vierde, Van Werven vijfde en Wijers zesde zodat de Nederlanders het goed deden in deze groep. In de B groep werd de baan steeds droger, dus sneller met als gevolg dat de teams telkens opnieuw de baan op moesten om hun tijd te verbeteren. De broers Lielbardis zette in de achtste ronde hun snelste tijd neer die goed was voor plaats één in deze tijdtraining. Koen Hermans wachtte heel lang en kwam aan het slot op een vrijwel lege baan tot de tweede tijd voor Sanders, Weiss en Keuben.

Kilian en Evan Prunier telkens snelste in de ochtend (Foto: SBRMX-Bert van der Sluis)

Kwalificatie A
De Engelsen voorop na de start van de kwalificatie groep A. Brett Wilkinson/Joe Millard op hun nieuwe Ppower combinatie voor George Kinge/Scott Grahame die snel gepasseerd werden door de Wereldkampioenen Marvin Vanluchene/Glenn Janssens en even later ook door de broers Prunier. Goede start ook van Gert Gordejev/Jens Vincent en Stephan Wijers/Han van Hal. Wilkinson, Vanluchene en Prunier joegen in een hoog tempo weg van de achtervolgers voor een waar spektakelstuk. De Engelsen hielden stug vol ondanks het ferme drukken van de Belgen terwijl de Franse broers snel toereden op dit strijdende duo. In de beruchte kombocht ging Prunier vol in de aanval binnendoor wat maar net goed afliep. De zijspannen gingen rakelings langs elkaar maar de volgorde wisselden niet. Zo een zelfde actie tussen #228 Ebben/Maas en #223 Hentrich/Lenz liep finaal fout met een ferme klap. Ook #55 Erlecke/Freygang werden in deze aanrijding meegesleurd maar konden snel verder. Hentrich kon ook door maar voor Ebben was het over en zou ook later in het herkansing niet starten. Vooraan zaten de drie op elkaars achterwiel en nog eens probeerden de Prunier broers het in de kombocht binnendoor wat nu leidde tot het volledig doodremmen van de Franse motor en in de haast snel door te gaan een steigerende WSP/Zabel. Het duurde even voor Prunier de boel weer recht had en de Franse broers konden juist verder voor de Nederlanders Wijers en Leferink maar hadden daarmee de aansluiting met de twee leiders volledig verspeeld. Met de Fransen weg vond Vanluchene het welletjes, zijn pogingen om Wilkinson/Millard te verschalken liepen telkens op niets uit zodat de jonge maar toch zeer ervaren Vanluchene koos voor de zekerheid van plaats twee. Prunier op drie bolde ook uit, sprong eenvoudig alle sprongen wat Wijers en Leferink niet deden dus hun derde plaats kwam niet meer in gevaar. Gordejev nutte zijn goede start uit en consolideerde op plaats zes. De zevende plaats ging naar een sterk rijdende Gert van Werven/Aivar van de Wiel die wel eerst veel goed moesten maken na hun veertiende doorkomst na de openingsronde en later veel tijd nodig hadden om definitief af te rekenen met de sterk rijdende Tobias Blank/Justin Blume die lang plaats zeven bezette maar die in de slot moesten loslaten aan Van Werven en dus achtste werden. George Kinge/Scott Grahame waren duidelijk boven hun niveau gestart en konden het snelle tempo in de kopgroep niet volgen. Telkens zagen ze rijders voorbijkomen maar kwalificeerden zich als negende. Nick Uhlig/Philipp Oettel en de broer Buob en Chanteloup pakten de beide laatste tickets voor de Grand Prix in deze kwalificatie.

Brett Wilkinson/Joe Millard zeer snel op hun nieuwe Ppower Husqvarna (Foto:SBRMX-Bert van der Sluis)

Kwalificatie B
Weer Britse snelstarters nu Michael Hodges/Ryan Henderson die de rechterbocht indoken strak aan de binnenzijde voor Tim Prümmer/Rodolphe Lebreton en Daniël Willemsen/Tayim Kaethoven. De Engelsen zouden het tot de vijfde ronde volhouden waardoor een kopgroep ontstond met zeven zijspannen die elkaar fel bestreden. Achter de rug van de Engelsen kwamen de broers Lielbardis naar voren gereden vanuit hun vijfde startpositie, ook Hermans kwam opzetten. Prümmer die eigenlijk voorbij Hodges wilde zag ineens iets wits voorbij flitsen. Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart schoven in de vijfde ronde in één streep naar de leiding met in hun kielzog de broers Lielbardis. Wie dacht dat de Engelsen nu wel uitgespeeld waren kwam bedrogen uit, Hodges hielt Prümmer af en bleef derde fel opgejaagd door de Duits/Franse combinatie en de Belgisch/Nederlandse combinatie Jason van Daele/Loet v.d. Putten en Davy Sanders/Jarno Steegmans. Vanuit de achtergrond meldden zich ook de Oostenrijkers Benjamin Weiss/Patrick Schneider in deze groep die vrij vlot voorbij Sanders en even later ook voorbij Jason van Daele wisten te komen om in het slot ook Prümmer/Lebreton nog te passeren. De Engelsen Hodges/Henderson hielden gewoon stand en werden derde in deze kwalificatie voor de Oostenrijkers met daarachter Prümmer, Van Daele en Sanders. Voor de 10-voudig wereldkampioen gaat dit tegenwoordig veel te snel, Willemsen/Kaethoven zakten terug en werden achtste. De Zwitsers David Bolliger/William Leutwyler wisten Justin Keuben/Dion Rietman te weerstaan en werden negende. Keuben reed tegen het einde rustig uit op plaats tien. Ook Thom v.d. Lagemaat/Robin Könst kwalificeerden zich direct op de elfde plaats. De laatste plaats die nog direct toegang gaf naar de Grand Prix was voor de Duitse broers Weinmann die flink geschrokken waren van de klapper die Engelsman Jake Brown maakte. Die tikte in de tweede ronde met zijn voorwiel het voor hen rijdende zijspan aan en ging pontificaal voorover welke valpartij de Weinmann broers niet konden ontwijken en finaal over de Engels/Nederlandse combinatie Brown/De Laat gingen, andere zijspannen schoven links en rechts van de baan om de valpartij te ontwijken. Uiteindelijk kon iedereen verder, kwamen ook Brown en De Laat ongeschonden weg, en herpakten de Weinmann broers zich na een aantal ronden achteraan het veld gekacheld te hebben met directe plaatsing als toch nog een goed resultaat.

Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart goed op dreef in hun kwalificatie met winst (Foto: SBRMX-Bert van der Sluis)

Herkansing

Adrian Peter/Joel Hoffmann die ’s morgens in de nattigheid nog zo sterk reden hadden de herkansing nodig om zich alsnog te kwalificeren via de snelste tijd van de resterende rijders in deze last change. Sven Wisselink/Niki Debruyne pakten de tweede tijd en ook Hetricht, Brown, De Cock en Gouln hadden een afdoende tijd voor de top zes in deze herkansing. De reserves werden twee Duitse teams Erlecke en Hengster. Davy Ebben en Dik Zwanepol startten beiden niet in deze herkansing.

Zondag

In de laatste warm-up training op zondagochtend ging het helemaal fout voor de Duitsers Nick Uhlig/Philipp Oettel, een hard val over de grote tafelberg betekende het einde van hun deelname na geblesseerd afgevoerd te worden. Na deze training ook slecht nieuws van Team Leferink die besloten niet te starten omdat bakkenist Sem Leferlink zich niet goed genoeg voelde voor deelname, een nasleep van zijn uitputting na de eerste manche in Strassbessenbach waarvan zijn lichaam kennelijk nog onvoldoende hersteld is. Leferink heeft onderzoek laten doen maar nog geen uitslagen maar heeft besloten zich eerst te richten op volledig herstel. Daarmee is zijn seizoen ten einde. Ook Jake Brown/Lars de Laat besloten niet te starten na een testronde in de warm-up. De Engelsman ondervond nog hinder aan zijn heup van de val van een dag eerder. En ook de Franse broers Goulin kwamen niet meer in actie. Zo dunde het deelnemersveld uit en konden de twee Duitse reserves Erlecke en Hengster starten.

1^e Manche
Een deelnemersveld van 28 teams ging van start en weer waren het Michael Hodges/Ryan Henderson die de start wonnen en als eersten de rechterbocht indoken. Ronde later kwamen de Britten fier aan de leiding door met Hodges voorop gevolgd door Wilkinson. Lielbardis had een uitstekende start gemaakt voor Prunier en Vanluchene en ook Daniël Willemsen zat met zijn zesde plaats er goed bij. Dat gold niet voor Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart die na de openingsronde als dertiende doorkwamen. Hodges/Henderson konden nu niet als een dag eerder de leiding lang vasthouden, al bij de tweede doortocht waren het Wilkinson/Millard voorop gevolgd door de Lielbardis broers en dan Hodges die nog nipt voor Prunier en Vanluchene zat. Ronde later waren die er ook voorbij waarna het leidende viertal vlot wegliepen van Hodges die een groep van vijf leidde met Willemsen, Weiss, Sanders, Hermans en Wijers. Willemsen maakte ergens een fout en werd bij de vijfde doortocht als achttiende genoteerd. Achter de groep van vijf waren het Blank/Blume die het grote peloton achter zich aan hadden. Daniels en Bruno Lielbardis reden sterk en draaiden een tempo wat de Engelsen niet konden volgen. Die zagen wel Kilian en Evan Prunier steeds dichterbij komen maar tot een beslissende aanval kwam het niet meer. De regerend wereldkampioen Marvin Vanluchene meldde ’s morgens dat zijn bakkenist Glenn Janssens zich wat geblesseerd had en het even zien was hoe die zich ging houden. Reden voor Vanluchene om in deze manche verder geen risico’s te nemen en uit te koersen op de vierde plaats. De spanning zat in de groep van vijf waar Hodges/Henderson het met slim rijden lang volhielden. Eerst werden Weiss/Schneider telkens afgetroefd en later probeerde Sanders/Steegmans voorbij de Engelsen te komen wat ook telkens strandde. Dat spel duurde tot halverwege de race tot Sanders, Weiss en Wijers eindelijk langs de Engelsen wisten te komen. Intussen waren vanuit het achterveld ook de broers Weinmann aangesloten met in hun kielzog Tim Prümmer/Rodolphe Lebreton. De laatste had dit keer eens een abominabele start gemaakt en moest veel goedmaken. Beide Duitse teams wisten Hodges nog te passeren en kwamen zeer kort bij Wijers/Van Hal die hun zevende plaats wisten vast te houden waar ze zeer content mee waren. Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart waren vol mee in de slag maar gingen in de tiende ronde uit de wedstrijd, weer malheur voor Hermans. Hodges/Henderson werden tiende. Dan was het wachten op Gert Gordejev/Jens Vincent die elfde werden en gedurende de race Gert van Werven/Aivar v.d. Wiel van zich af wisten te houden waardoor de Nederlanders genoegen moesten nemen met plaats twaalf. Van Daele dertiende juist voor Justin Keuben/Dion Rietman die gedurende de manche iedere ronde wat teams hadden ingehaald. Geen punten voor Thom v.d. Lagemaat/Robin Könst met plaats drieëntwintig.

Uitstekende manche van Daniels en Bruno Lielbardis (Foto: SBRMX-Bert van der Sluis)

2^e Manche
De beste starters dit weekend waren overduidelijk Michael Hodges/Ryan Henderson die het weer flikte om voorop te gaan voor hun landgenoten Brett Wilkinson/Joe Millard. Nu was de leiding van Hodges van korte duur, al in de openingsronde namen Wilkinson/Millard die al over waarna Hodges in de tweetal volgende ronden ook de broers Prunier en Vanluchene/Janssens voorbij zag gaan. Weer een ronde later Hermans/V.d. Bogaart die in de vijf ronden hun matige start, tiende uit de eerste ronde, goed gemaakt hadden en vanaf dan in een strak tempo meegingen in de kopgroep. Bij die kopgroep ook de broers Lielbardis op plaats vijf waarna Hodges de boel ophield. De Engelsen bevochten hun goede uitgangspositie fel en probeerden niemand zomaar voorbij te laten. Weiss en Prümmer lukten dat nog maar de jonge Weinmann broers, die als een mes door de boter vanaf plaats vijfentwintig door het veld gingen, beten hun tanden stuk op de stugge Engelse verdediging. Ernaast komen lukte dan soms maar nooit er voorbij. Tot de slotronde bleven de jonge Duitsers jagen onder luide aanmoedigingen van het publiek maar Hodges/Henderson hielden stand en pakten plaats acht. De klinkende overwinning was voor hun landgenoten Brett Wilkinson/Joe Millard die zich ruim losgereden hadden van de Franse achtervolgers Kilian en Evan Prunier. Vanluchene/Janssens werden opgejaagd door Hermans/v.d. Bogaart die halverwege de wedstrijd de derde plaats van de leiders in het WK kon overnemen waarna Vanluchene even later nog een plaatsje moest afstaan aan hun opponenten Lielbardis die zo weer een paar puntjes afsnoepten van hun achterstand in het WK. Op de vijfde plaats waren Vanluchene/Janssens veilig omdat Weiss/Schneider en Prümmer/Lebreton op achterstand reden. Negende plaats voor Gert Gordejev/Jens Vincent die de hele race stabiel rondom plaats tien reden, vlak achter de twee duellerende linkerbakken Hodges en Weinmann, en deze ook binnenbrachten. Ook Wijers/Van Hal waren in het eerste deel van de race wat opgeschoven en reden toe op het drietal Hodges, Weinmann en Gordejev maar kwamen net te laat om zich nog met die strijd te bemoeien. Davin Bolliger/William Leutwyler reden een eenzame race en eindigden als twaalfde Gert van Werven/Aivar v.d. Wiel dertiende, dat lijkt niet zo bijzonder maar de Nederlanders kwamen vanaf de allerlaatste plaats en dan moet er toch flink doorgereden worden om tot vlak achter de Zwitsers te eindigen. De Belgen Van Daele en Sanders zaten aanvankelijk verder voorin, Jason van Daele zelfs als derde gestart meer viel in de derde ronde ver terug om uiteindelijk zelfs buiten de punten te geraken. Davy Sanders/Jarno Steegmans opende als negende en hielden dat vast tot in het tweede deel van de race om dan het tempo te laten zakken en plaatsten in te leveren met plaats veertien als finish. Punten voor de Nederlanders Keuben, Willemsen en Lagemaat op de plaatsen vijftien, zestien en achttien. Sven Wisselink/Nike Debruyne waren na vier ronden uit de race.

Strak tempo op de Ppower door Brett Wilkinson/Joe Millard beloond met winst (Foto: SBRMX-Bert van der Sluis)

Dagklassement
De wisseling van techniek naar het Ppower Husqvarna blok brengt Brett Wilkinson/Joe Millard direct een Grand Prix zegge, hun eerste eindoverwinning ooit. Mee op het podium de broers Lielbardis als tweede en de Franse broers Prunier als derde. Marvin Vanluchene/Glenn Janssens eindigden op de vierde plaats in deze Grand Prix.

Podium in Rudersberg (Foto: SBRMX-Bert van der Sluis)

Tussenstand WK
Vanluchene/Janssens behouden de rode leidersplaat en gaan met voorsprong naar de laatste GP in Italië. Van het voordeel van 40 punten wordt iets ingeleverd maar met 31 punten is hun uitgangspositie comfortabel. De broers Prunier staan nog steeds derde met 339 punten, 33 punten voor op Koen Hermans/Ben v.d. Bogaart die, ondanks de wisseling naar MEGA, toch weer een uitval moesten toelaten. De kans dat Hermans/v.d. Bogaart hun #3 terughalen op de Fransen lijkt moeilijk, eerder opletten voor de Engelsen Wilkinson/Miljard die nog maar 17 punten achter hen staan.

Over een week de grote finale, hopelijk en naar verwachting onder zonnige omstandigheden, op de Italiaanse baan Crossodromo La Colla in de regio Colle San Bartolomeo, Imperia.

©SBRMX | www.sbrmx.nl | Tekst: Leen van der Sluis | Foto’s: Bert van der Sluis